WELESOWY JAR

Wojen

[link widoczny dla zalogowanych]

Pomorzanin

Nie wiem: śmiać się, czy może płakać...

Jak ktos chce poczytać nieco bardziej kompetentne teksty to polecam (na pierwszy ogień, bo nie są to najnowsze teksty):
G. Godlewski (red.), Antropologia słowa. Zagadnienia i wybór tekstów. Wiedza o kulturze, Warszawa 2003, rozdz. VII "Imię, nazwa, kategoria":

Ernst Cassirer, Nazywanie
James George Frazer, Słowa tabu
Gerardus van der Leeuw, Moc i wola upostaciowane w imieniu
Claude Lévi-Strauss, Jednostka jako gatunek
Barbara Skarga, Trwałość i zmienność kategorii

Zagadnienia: nazwa – pierwotna więź między słowami i rzeczami; funkcja poznawcza nazywania; szczególny status imienia w kulturze, rodzaje imion i ich funkcje; imię jako składnik osoby i wyznacznik relacji społecznych; przyczyny tajności i tabuizowania imion; nominacja jako postaciowanie mocy wyższych; funkcje imion boskich i ich ewolucja; charakter i funkcja klasyfikacji kulturowych; systemy imion wobec klasyfikacji i taksonomii kulturowych; "znaczenie" nazw własnych – wyraz społecznego i relatywnego charakteru gatunku i jednostki; kategorie myślenia – organizacja czy ograniczenie poznania.

więcej informacji [link widoczny dla zalogowanych]

Prus

Nie śmiej się i nie płacz... wbrew pozorom... ten artykuł coś jednak wnosi. Pomimo jego stylu. A Cejrowski wbrew pozorom nie jest taki głupi na jakiego pozuje. Smile

Pomorzanin

Kiedy mnie nie chodzi o styl...

Prus

Pomorzanin

Odpowiedz sobie zatem na pytanie kiedy i gdzie... Jeszcze raz proponuję zapoznac się z literaturą przedmiotu podaną przeze mnie powyżej. Swoją drogą najbardziej kompetentnie napisany jest chyba własnie fragment o bierzmowaniu.

Prus

Wiesz... to jest pisane dla całkowitych laików. Czyż nie? Myslę że to dlatego... Wyobrazasz sobie nastolatka przecietnego który zacznie czytac coś napisanego w stylu jakim Ty napisałeś rozwinięcie tematyki?? Ja nie. A zapaleńcy pewnie juz przeczytali te tytuły, lub cos podobnego.
A a'propos...Pewnie się zapoznam jak wrócę z urlopu. No i jak dotrę do wymienionej przez Ciebie literatury.

Firewarrior

Co do imion, podobno nie dawano ludziom imion Bogów. W takim razie, czemu w spisie imion słowiańskich jest imię "Dadźbóg"????

welesław

Firewarrior

ojej, kilka ich było. Przede wszystki w necie znalezione, poza tym znalazłam w domu podczas bezsennej nocy i grzebania po biblioteczce "Księgę Imion" Kupisa, Wernichowskiej i Kamyczka

DADŹBÓG - imię słowiańskiego boga słońca i ognia, oznaczające, być może, dawcę bogactwa. Dadźbóg, syn Swaroga, boga słońca, nieba, ognia i kowalstwa, utożsamiany bywa ze Swarożycem (tj. synem Swaroga), czczonym przez Słowian połabskich; można go chyba uważać za bóstwo ogólnosłowiańskie.
Rorma żeńska: Dadźboga
Zdrobnień chyba nie używano
Od imienia Dadźbóg nie urabiano żadnych nazwisk polskich.

imion innych Bogów tam nie znalazłam.

Łazęga

Z tego co pamietam, to o Dadzbogu jako imieniu ludzkim wsponinali tez Gieysztor i Szyjewski.

welesław

Bożywoj

Dadźbóg, czy Dażbóg rzeczywiście było imieniem odnotowanym bodajże od XVI w. Co ciekawe imiona bogów pojawiały sie także w nazwiskach, np. Perun.

Wojen

Prus

Sądzę, choć mogę się mylić, że chodzi tu o symboliczne poświęcenie rodu dla boga, Demona opiekuńczego? A może, ludzie poświęcali w ten sposób siebie idywidualnie, w opiekę?
Swarzyński, Swarogski, Welesiński, Welecki, Mokoszyński, Mokszan, Roda, Rodek, Rodziewicz, Peroń, Perun, Dziad, Dziadecki, Rokita(sic!), Borowy, Borowiec, Boruta... Jest wiele takich nazwisk. Kto wie Twisted Evil

hehehe

może to potomkowie rodów żerczych ( tak to odmienić? ).
W każdym razie, obowiązek nazwisk oficjalnie wprowadzono w 19 wieku. Az tak długo przetrwała tradycja wsród ludzi! Choć może nie zdawali sobie nawet z tego sprawy.