WELESOWY JAR

Bożywoj

Naukowcy podejrzewają, że to rzeźba romańska bądź celtycka. Miejscowa ludność przechowuje jednak ponoć bardzo rozbudowane legendy o tej rzeźbie, jako własnej - słowiańskiej (raczej nikomu nie przyszło do głowy, że to rzeźba Chrystusa). Tyle sam znalazłem.
Zanim zaczniemy tutaj tworzyć różne własne teorie i teoryjki proponuję zapoznać się najpierw z tekstami naukowymi na ten temat właśnie np. z SMS.

Pomorzanin

Oglądałem SMS. Teksty dotyczące kamienia krkavskiego są po słoweńsku albo w jakimś innym południowosłowiańskim języku, który używa alfabetu łacińskiego. Ktoś jest zainteresowany? Very Happy

Wojen

Czy moja wątpliwość jest "nieanukowa"? O pielgrzymie z Łysogór też wielu "naukowców" pisało i pisze, że jest "pogańska". Bruckner, Łowmiański to też naukowcy. Prosze mnie więc nie zbywać wytrychem typu "naukowcy twierdzą" tylko pytam o argumenty. Zanim zacznę się zachwycac tym wizerunkiem i tworzyć na jego temat jakies teotie, wole wiedzieć, czy rzeczywiscie jest przedchrześcijański i słowiański.

Bożywoj

Doskonale wiesz, że nie mam dostępu do materiałów więc niemogę napisać o żadnych argumentach. Mam wrażenie, że to właśnie Ty próbujesz zbyć dyskusję pisząc coś w stylu "dajcie se z tym siana - to pewnie Chrystus".

Co do materiałów ja byłbym zainteresowany jeśli istnieje możliwość. Przebrnąłem już przez różne rzeczy. Ze słoweńskim szło mi bardzo opornie, ale coś zawsze się może wyklarować.

Wojen

zalecam jedynie ostrożność, gdyż jak sam wspomniałes nie masz dostępu do materiałów. Sądziłem, że podejscie naukowe (!) polega właśnie na sformułowaniu różnych mozliwych tez. Moge sie w ogóle nie odzywac.

Bożywoj

Odniosłem wrażenie, że chcesz zniechęcić nas do dyskusji na ten temat - to wszystko.

Pomorzanin

Bożywoj na dniach dostanie ode mnie materiały, poczekaj cierpliwie Wojenie Smile

Nawiasem mówiąc SMS to nader interesujące pismo, doprawdy szkoda, że dostępne tylko w dwóch miejscach w Polsce...

Bożywoj

Od wczoraj mam możliwość podłączenia aparatu do kompa. Jeśli ktos będzie zainteresowany to będę mógł rozesłać fotki mailem.

Bożywoj

Dzięki uprzejmości Pomorzanina, który przesłał mi materiały mam możliwość zaprezentowania skrótu teorii, które przewinęły się przez Studia Mythologica Slavica w związku z kamieniem z Krkavce.

W gruncie rzeczy okazuje się, że słowiańskiego pogaństwa jest w tym bardzo niewiele, a rzecz w szczególności rozbija się o budowanie kościołów na planie krzyża, ale po kolei...
Przede wszystkim należy wyjść od tego, że to co widzimy na powyższych zdjęciach to jedna strona omawianego kamienia. Na drugiej znajduje się natomiast również podobna postać, aczkolwiek z nieco krótszymi promieniami wokół głowy, bez zaznaczonych palców, a także bez nóg. Kamień w ogóle konkretnie znajduje się na wzgórzu Gradiśće, 400 m. od cmentarza w Krkavće. Ma 2,5 m. wysokości (tylko 1,6 znajduje się nad ziemią) i wykonany został ze skały, która nie występuje w okolicy. Jego górna część została zniszczona, podobnie jak, choć nieco mniej, postać na niewidocznej na zdjęciach stronie. Postać lepiej zachowana zdaje się mieć zaznaczone oczy, usta, fallusa oraz... wyobraźnia autorów podpowiada, że to co wydaje się być jej nogami to tak naprawdę ogromna vulva. No cóż... Niech każdy oceni sam. Postać mniej dokładnie przedstawiona została prawdopodobnie wykuta później, a całość powstawała w dwóch-trzech fazach.

Miejscowi ludzie sto lat temu nazywali kamień w różny sposób: Kamen (czyli po prostu Kamień), Pri Kamnu (Przy Kamieniu), Berlina (Filar), lub Troglav (bez komentarza Cool

). Miejscowi uważają ponadto, że kamień nie stoi w tym samym miejscu co dawniej, aczkolwiek wcześniej też miał stać niedaleko. Według ich słów Kamen miał też posiadać wcześniej uformowaną na szczycie głowę, która została odłupana. Wcześniej przy tym kamieniu władza prawdopodobnie wymierzała kary. Zwyczaj każe ludziom kłaść na kamieniu ręce w Dniu św. Vida (św. Wita?) oraz rozpalać przy nim dębowe drewno w Boże Narodzenie. Miało to zapewniać płodność. W poniedziałek przed świętem Wniebowstąpienia odbywała się procesja, której pierwszy przystanek znajdował się przy kamieniu. Tutaj zbierali się wtedy ludzie z pobliskich mniejszych miejscowości i otrzymywali pierwsze błogosławieństwo. W tutejszym przekonaniu kamień został przywieziony tutaj na statku. Jego obecna pozycja jest szczególnym miejscem, gdzie można usłyszeć naraz dźwięk dzwonów z trzech kościołów św. Marii (co nie jest możliwe w żadnym innym miejscu). Miejscowe opowieści łączą kamień z obecnym ugorem na Gradiśću (chyba można tę nazwę przetłumaczyć jako Grodzisko?), gdzie dawniej miał się znajdować zamek a panem w nim i na włościach wokół niego był strzegący złota diabeł. Co ciekawe kilka metrów na południe od kamienia odkryto ślady osady z czasów rzymskich (w tym tabliczki z napisami "Pansae Vibi" oraz "P.Ituri Sab.").

Kamień od 1999 r. znajduje się w obecnym miejscu, gdyż został zabrany wcześniej na konserwację. Gdzie stał przedtem? Tradycja ustna wiąże go mocno z Gradiśćem, a miejsce gdzie ludzie mogliby stać całą noc i palić ognie znajduje się niedaleko na północ. Nie ma wątpliwośći, że kamień nie pochodzi z tego miejsca. Obiektem kultowym był co najmniej dwukrotnie. Świadczy o tym zarys płaskorzeźby, która potem została przekuta i teraz możemy znaleźć jej ślad wokół nóg większej postaci. Autorzy jednak nie poszukują miejsca powstania i pierwotnego kultu kamienia a koncentrują się na jego funkcji w Gradiśću.

Tyle na dzisiaj, bo zaraz idę spać [pisałem to wczoraj wieczorem bez dostępu do internetu]. Jutro opiszę teorię związanego z kamieniem "krzyża przestrzennego" oraz kontrowersje jakie się pojawiły w nawiązaniu do tego faktu.