WELESOWY JAR

Wojen · Wysłany: Pon 1:49, 13 Mar 2006 Temat postu:

To proste, liczne przekazy o tym mówią. Smok powstaje z węża/żmiii, która przez 7 lat nie widzi ani nie słyszy człowieka. Nie trzeba zatem wymyslac skąd się wziął - przekazy to mówią jednoznacznie.

Arthurius · Wysłany: Pon 2:15, 13 Mar 2006 Temat postu:

no własnie taka była rola mitów - odpowiadały na pytanie Kto, co, skąd
i jak , ale nie zajmowały się pytaniami typu dlaczego...były zalązkiem wiedzy, teraz pytania brzmią - dlaczego i w jaki sposób - i już nie mity objasniają swiat...Potoczną rolę mitów przejmują stereotypy i tzw. miejskie opowiesci...Religia ewoluuje, nie mogą wyobrazenia trwac czy stac w miejscu na takim samym poziomie jak 1000 lat temu...wałkowalismy to przecież nie raz...Nikt nikomu nie zabrania wierzyc po swojemu, ale kazdy nawet jak sie do tego nie przyznaje ( czesc o tym nie wie ) to jednak racjonalizuje czesc swojej wiary , potem jak dochodzi do tzw. dysonansu poznawczego nastepuje
wrażenie dyskomfortu psychicznego, pojawia sie znow pytanie o cel i sens, przebudowa swiatopoglądu i nowa wersja własnej religijnosci...I tak potrafi sie dziać czesciej lub rzadziej zależnie od stopnia swiadomosci człowieka i jego rozwoju intelektualnego i duchowego...

Wojen · Wysłany: Pon 2:18, 13 Mar 2006 Temat postu:

Arthurius · Wysłany: Pon 2:56, 13 Mar 2006 Temat postu:

Wojen · Wysłany: Pon 3:36, 13 Mar 2006 Temat postu:

Szerszen · Wysłany: Pon 9:33, 13 Mar 2006 Temat postu:

A ja mam pytanie z innej "beczki".
Czy nie mozna Smoka Wawelskiego potraktowac naprawde bardziej "tradycyjnie" - czyli jako weza - ale tego mitycznego, zwiazanego ze swiatem podziemnym.

Mamy z tego co sie orientuje wszelkie "niezbedne" elementy... - mamy "jame" (jaskinie) - ktora w wielu kurlturach wiodla do swiata podziemnego, mamy smoka i mamy na koniec jego pokonanie... aby (sic!) uratowac panne - a przeciez w legendzie, tym razem to byla krolewna ale wczesniej "smok" zabieral i inne panny - wiec jakas choroba? a moze po prostu Panny zsuwaly sie z brzegu wisly i tonely w rzece... - to juz luzna hipoteza.

Tak czy inaczej zostala krolewna z pomoca ognia i wody wyswobodzona z objec smierci

ale smoka bym traktowal wlasnie bardziej symbolicznie.

Wojen · Wysłany: Pon 9:55, 13 Mar 2006 Temat postu:

twoja koncepcja Szerszeniu jest bardzo ciekawa. Tez smoka laczylbym ze smiercia, ze swiatem podziemnym - zawsze w takich podaniach smok wystepuje wlasnie w jaskini - to zupelnienie przystaje do najezdzcy - co mialby on robic w jaskini?

A teraz wzbogace czyms twoja koncepce. Nazwa "Wawel" niegdys notowana byla jako "Wąwel". Jest ona wedle jednej z popularniejszych koncepcji adekwatna do slowa "wąwóz", a więc czegoś wklesłego, zagłebienia. Moze zatem właśnie chodzić o jaskinię. Zwróćmy uwagę na drugi człon nazwy "wel" - jednoznacznie kojarzy sie on ze swiatem zmarlych, sfera chtoniczna. Nazwa "Wąwel" (Wawel) oznaczać by mogła zatem "jamę prowadzącą do świata zmarłych"

Zbylut z Bylutowic · Wysłany: Pon 10:34, 13 Mar 2006 Temat postu:

Arthurius · Wysłany: Pon 10:36, 13 Mar 2006 Temat postu:

Wojen · Wysłany: Pon 10:41, 13 Mar 2006 Temat postu:

Arthuriusie, to ty napisales:

Arthurius · Wysłany: Pon 11:04, 13 Mar 2006 Temat postu:

Bo to swiadczy o zastoju intelektualnym, o zahamowaniu w postrzeganiu świata, o niedopuszczaniu do siebie swiadomosci, ze swiat się od tamtego czasu zmienił i zmienia...

Wojen · Wysłany: Pon 11:36, 13 Mar 2006 Temat postu:

Arthurius · Wysłany: Pon 13:30, 13 Mar 2006 Temat postu:

Wojen · Wysłany: Pon 17:56, 13 Mar 2006 Temat postu:

Niedźwiedź · Wysłany: Wto 0:48, 14 Mar 2006 Temat postu:

Panoowie..

Nie po to pisałem o klasyfikacji rodzimowierczych filozofii, żeby w trzy tygodnie potem znów powstawały niestrawne knedle na tle eko-etnicznym. Jednocześnie oboje deklarujecie, że absolutnie nie macie zamiaru nikogo do niczego przekonywać i nic narzucać. Skąd więc biorą się te tasiemce?

Chciałbym napisać o takiej koncepcji, która mi dzisiaj przyszła do głowy, a którą doszlifowaliśmy trochę w toku wspólnej rozmowy z Wojenem:

Wiąże ona występującego w pieśniach "krasnego smoka" z suszą (krasny-ogień-palące słońce-susza), która daje się we znaki zwierzętom (częste w legendach o smoku ofiary z bydła) i ludziom (choćby poprzez 'wypijanie' rzeki; "kupa ludzi naskodował"). Zaczynają się nękające wysuszone miasto pożary. Młoda dziewczyna zaprósza ogień ("do miasta go [smoka-przyp. Niedźwiedź] wprowadziła"), który trawi rynek.

Mieszkańców ogarnia lęk, co znajduje potwierdzenie w pieśniach. Następnie gromowładny daje "białego konia", czyli chmury deszczowe, ulewa gasi pożar. Perun pomaga więc i wygania czerwonego smoka o stu językach z miasta, zażegnując tym samym na dobre śmiercionośną suszę.

Ten frament pieśni zdaje się potwierdzać moją koncepcję:

Sto par armat nastawiajta, tego smoka zabijajta,
Sto par armat nastawili, tego smoka nie zabili,
Zabił go cie pan bóg z nieba, połamał mu kości, żebra,
Sto par koni zakładajta, tego smoka wyciągajta
Sto par koni załozyli, tego smoka nie rusyli,
Święty Jerzy miał jednego i wyciągnął smoka tego,
I wyciągnął tak dalecko, cztery mile za miastecko,
Tam gdzie Zuzanna klencała, smoka rozciąć nakazała,
A jak smoka rozcinali, sto głów ludzkich znajdowali [...]

A więc 'smok' nie należał do rodzaju zagrożeń, która możnaby pokonać siłą militarną (armata), nie jest to w ogóle nic fizycznego (nie da się go wyciągnąć żadną siłą ("sto par koni") ). Niebezpieczeństwo za to, i to na dobre ("cztery mile") zażegnała jedna, ciężka deszczowa chmura ( "biały koń" obecny w innych pieśniach). Z przekazu wynika, że żywioł pochłonął wówczas mnóstwo ludzi ( "sto głów ludzkich", "kupa ludzi naskodował").