WELESOWY JAR

Szerszen · Wysłany: Wto 1:12, 07 Mar 2006 Temat postu:

Dokladnie - podobnie jak Arthurius, najpierw odkrylem ze Bog jest w naturze, pozniej, ze niekoniecznie jest jeden, a realnie zainteresowanie Germanami i ich kultura wyniklo bardizej z checi dotarcia do zrodel Run i zrozumienia ich pierwotnej energii i znaczenia niz dlatego ze potrzebowalem jakiejs "wyspecjalizowanej religii".

Sa polaczone na trwale z Bogami Germanskimi, z tamta kultura i spojrzeniem na uklad swiata, wraz z pozostalymi elementami magii Germanskiej tworza kompletny system, ktorym moge postrzegac swiat, wiecej mi nie trzeba. Wrecz moge rzec iz stracily na znaczeniu wobec innych elementow, do ktorych dotarlem.

Osobna sprawa jest dalsze prowadzenie badan nad roznymi religiami, obserwacja i analizowanie tego co znajduje, wyszukiwanie podobienstw i roznic... oraz wzajemnych nalecialosci tudziez... wspolnych zrodel.

Czy to eklektyzm?

Dla "rekonstrukcjonistow" jestem prawdopodobnie przykladem newageowca,
Dla "newageowcow" jestem przykladem "mniejszego fanatyka rekonstrukcjonisty"

a ja po prostu ide sciezka, ktora dyktuje mi rozum.

Wojen · Wysłany: Wto 2:04, 07 Mar 2006 Temat postu:

W zasadzie to u mnie tez najpierw wykształciło się umiłowanie przyrody, nawet z wykształcenia jestem przyrodnikiem (z punktu widzenia neopoganina jestem więc teologiem? Wink

). Nawet potrafiem czerpac energię z zywiołów, jednoczesnie chodząc z jakiegos ślepego przyzwyczajenia na niedzlne msze, gdzie zasypiałem. Zawsz emiałem awersję do świątyni i ni emogłem sięnadziwic, po co chodzić do kościoła, skoro "Bóg jest wszędzie". Jednocześnie i zupełnie niezależnie juz od małego dziecka wzrastało we mnie zamiłowanie do rodzimego folkloru, podań, szczególnie tych demonicznych o utopcahc i południcach. Jednoczesnie zawsze było u mnie umiłowanie tego co swojskie, a mój "patriotyzm" nie dotyczyłjakichś powstań i martyrolgii tylko przyrody - tego, że mamy piekne morze, jeziora, góry, jaskinie, bagna, lasy, nawet pustynie mamy - wszystkiego po trochu w zasadzie. Dopiero konglomerat tych trzech rzeczy spowodował to, że wybrałem sciezke rodzimowierczą.

Impudencja · Wysłany: Wto 18:41, 07 Mar 2006 Temat postu:

... i tłuc młotkim raz jeszcze...

po kolei:

Szerszen · Wysłany: Wto 19:05, 07 Mar 2006 Temat postu:

Impudencjo... hihihihi to Twoje zdanie - dla mnie pochwala osobista, ale ten podzial istnieje - znam rekonstrukcjonistow dla ktorych w zasadzie balansuje na pograniczu typowego new-age - i jest to ich zdanie.

Eklektyzmem jest czerpanie z roznych zrodel - tak jak rzeklas... w przykladzie z Wiccanka... chociaz... chyba jest to uproszczone, bo Hekate moze byc dla niej jednym z aspektow Bogini a Cerunnos Jednym z aspektow Boga... - ale Wicca wogole jest specyficzna moim zdaniem, nie mowiac juz o tym, ze jesli wierzyc tym co sa zainicjowani w jakiejs tradycji, to tak naprawde o Wicca tradycyjnym na zewnatrz wiadomo w zasadzie niewiele a Wicca eklektyczne operuje na strzepach, dostepnych publicznie badz tak jak "masa runistow" na ksiazkach wrecz zawierajacych falsz (np. prezentowanie jako Starszego Futharku alfabetu runicznego wymyslonego przez Bluma).

Problem w tym, ze brakujace elementy, ktorych nie mam mozliwosci zrekonstruowac staram sie zalatac, tak jak o tym wspomnialem - wlasnie w pierwszej kolejnosci tym co znajde w kulturach przenikajacych sie z Germanska, w dalszej kolejnosci elementami z innych kultur - efektywnie jest to swego rodzaju eklektyzm, bo rasowy rekonstrukcjonista po prostu stwierdzi ze "tego sie nie da zrekonstruowac" i koniec (w imie zachowania stricte starej wiary).